Dopp'u timpurali.
'A chiuvutu, stanotta: schicchili dispittusi
cà ghè tutta na zanga, tutta 'a terra 'mpusa;
prima nù strusciu lijggiu e pù nù timpurali
ccù trùun'e lampi, e nù vijntu 'ì maistrali.
Parìa nà trupìa, l'acqua à jittava cù nù catu,
scuru gherad'u munnu, scuru e sciuddhratu.
Mò stamatina, passata stà gran tempesta,
u jurnu si vesta ddì culuri, para nà festa:
i nuvuli s'innani juti, àni pigliat'u vulu
e cù nà cera ì patrunu, s'à prisintatu 'u sulu.
Stu tijmpu ghè cum'a paci dopp'à guerra:
ma picchì semb'accussì supa a stà terra?
O forsi 'unnè mijgliu, pitrinnìmi troppu,
s'à paci à facissima prima, e nò doppu?